Maria Kownacka urodziła się 11 września 1894r. w Słupie koło Kutna, zmarła 27 lutego 1982r w Warszawie. W wieku ośmiu lat została osierocona przez matkę. Własne, smutne dzieciństwo oraz bliski kontakt z zaniedbanymi dziećmi, którymi się opiekowała i uczyła sprawił, że to właśnie dzieciom poświęciła całą swoją działalność i twórczość. Przez dwa lata była nauczycielką pod Łukowem. Wieś nie miała szkoły, więc ją zorganizowała od podstaw. Była to pionierska praca, bez książek, bez pomocy naukowych.Tak więc trochę z konieczności zaczęła pisać opowiadania dla swoich uczniów. Jedno z tych opowiadań przesłała do redakcji "Płomyczka", jej przyjaciółka Basia i tak to się zaczęło.
Maria Kownacka prowadziła nie tylko szkołę, lecz również przedszkole i kurs oświaty dla dorosłych. 
W 1919 przeprowadziła się do Warszawy i podjęła pracę w bibliotece Ministerstwa Rolnictwa. Była współorganizatorką teatru kukiełkowego „Baj”.  Na jego użytek pisała utwory sceniczne.
W czasie okupacji hitlerowskiej  prowadziła tajne nauczanie i była współredaktorką dwóch pism dziecięcych. W 1950 przeszła na emeryturę i poświęciła się wyłącznie pracy literackiej. W 1958 w Łomiankach powstał domek letniskowy Plastusiowo, w którym pisarka nie tylko pisała, ale i tkała gobeliny, wytwarzała miedzianą biżuterię, a także obserwowała przyrodę i podglądała ptaki. W tym domu powstały m.in. Na tropach węża Eskulapa, czy Za Żywopłotem.
  Dorobek pisarski Marii Kownackiej to ponad 200 pozycji, w tym kilkadziesiąt utworów scenicznych, powieści, opowiadań, zbiorów wierszy i baśni. 
Do najbardziej znanych utworów należą: „Kukuryku na ręczniku”, „Jak mysz pod miotłą”, „Kajtkowe przygody”, „Plastusiowy pamiętnik”, „Przygody Plastusia”, „Rogaś z Doliny Roztoki”, „Szkoła nad obłokami”. Wspólnie z Zofią Malicką napisała „Dzieci z Leszczynowej Górki”, z Janem Edwardem Kucharskim „Wiatrak profesora Biedronki” i „Skarb pod wiatrakiem”, a z Marią Kowalewską „Głos przyrody”. 
Na wniosek dzieci została odznaczona Orderem Uśmiechu. W  1979 w plebiscycie czytelników "Płomyka" otrzymała "Orle Pióro".
Pisarka została pochowana na Starych Powązkach w Warszawie.